Op 10 december 2018 vieren wij 70 jaar bestaan van de VN-handvest, The Universal Declaration of Human Rights (UDHR) . Dan reizen Thomas Rau en Sabine Overhuber van Turntoo naar het hoofdkwartier van de Verenigde Naties in New York om een zelfbedachte Universal Declaration of Material Rights (UDMR) aan te bieden.
Rau en Overhuber hebben voor de VN de volgende boodschap:
“De aarde is de enige rechtmatige eigenaar van alle grondstoffen en materialen – er is namelijk maar één ‘permanent lid’ dat echt over vetorecht beschikt: de natuur” (Material Matters, blz. 148).
Rechten van het materiaal
Rau en Overhuber stellen in hun net verschenen essay ‘Material matters‘ dat deze aanbieding hun doel is voor 2018. De intentie is goed maar over de relevantie van deze Universele Verklaring van de Rechten van het Materiaal/UVRM kan men twisten: waarom deze ‘antropologisering” van het ‘materiaal’ waardoor het als een mens wordt beschouwd? Rechten zijn onlosmakelijk met de mens verbonden. Het recht regelt verhoudingen tussen mensen onderling en met hun omgeving. Niet het ‘materiaal’ maar de Mens zal de duurzame ontwikkeling van de aarde moeten bewerkstelligen. Een UVRM als hoofddoel 2018 klinkt wellicht leuk vanuit PR-oogpunt maar werkt het niet averechts als het om de hoofdzaak zelf gaat: zorgen dat de mens zich om de natuur bekommert?
‘Charlatanerie(1)’
Rau en Overhuber zijn visionairs. Hun economisch en ecologisch ‘cradle-to-cradle’ verhaal is overtuigend. Maar draagt hun ‘Rechten van het Materiaal’-verhaal niet het gevaar in zich dat het als een vorm van ‘charlatanerie’ wordt gezien? Helpt het om op te scheppen met z’n campagne richting 70 jaar VN-Handvest? Verdient wat Turntoo voor elkaar gekregen heeft niet beter dan dat? Des te jammer deze insteek ‘out-of-the-box’ dat het niet ondenkbaar is om vanuit het perspectief van de rechten van de mens ‘materiaal’ en ‘rechten’ aan elkaar te koppelen, bijvoorbeeld via een herziening van het bestaand Internationaal Verdrag inzake economische, sociale en culturele rechten (IVSCR). Dat verdrag vormt een integraal onderdeel van de VN-Handvest. Pleit dan voor het vastleggen van ‘materiële rechten’ in deze tekst.
Rechten van de mens
Als Amsterdamse stadsmaker draag ik een warme hart aan de ‘circulaire’ initiatieven van Rau en Overhuber toe. Al ruim 4 jaar ben ik vanuit Amsterdam Oost betrokken bij hun ‘C2C’ inzet met mijn ‘circulaire koelkast’. Op 9 juni 2012, ondertekende ik (symbolisch) bij een Provada-event in de RAI de intentieoverenkomst ‘Besparen in huis, met goede apparaten’ met de bestuurders van Eigen Haard (Woningcorporatie, Bosch (witgoed apparatuur) én Thomas Rau van Turntoo. Zie:
- Mijn circulaire koelkast. Besparen in huis met goede apparaten.
- De economie als een bibliotheek waar we grondstoffen lenen.
Niet langer ‘eigenaar’ maar ‘gebruiker’ zijn, is een zienswijze die mij aanspreek. Ik beschrijf het als ‘Het nieuwe eigendom‘.
‘Material Matters‘ daar sta ik achter, niet voor het bevechten van ‘Material Rights‘ maar vanuit een ‘Human Rights Perspective‘ op ‘materiële rechten’.
Boekpresentatie
Thomas Rau & Sabine Overhuber van Turntoo zijn zij op zoek naar een alternatief voor onze ‘roofbouwmaatschappij’. Zij presenteren in dit verband hun boek Material Matters op dinsdag 31 januari om 20.00 uur in de Grote zaal van @De_Zwijger. Zie: http://bit.ly/Turntoo_MaterialMatters
Rau, T. S. Overhuber, Material Matters, hoe wij onze relatie met de aarde kunnen veranderen. Bertram + de Leeuw Uitgevers Bv, december 2016,
https://www.bol.com/nl/p/material-matters/9200000065728321
(1) ‘Charlatanerie’ in de zin dat met deze insteek Rau en Oberhuber voorwenden dat duurzame ontwikkeling te realiseren is middels de juridische weg van een Universele Verklaring van Materiële Rechten, dat zij gekwalificeerd zijn door hun kennis en vaardigheden om dit op te pakken en dat zij mensen roepen om zich aan te sluiten bij hun campagne.
Categorieën:Circulaire economie, Droits de l'homme, Mensenrechten, Weblogs
Mellouki 
Geef een reactie