Vanavond wordt in Pakhuis de Zwijger het nut van een Amsterdamse munt verkend. Een goed idee, zegt Mellouki Cadat-Lampe (58).
door: Daan Borrel
In de Indische buurt introduceerden jullie in 2012 al een gemeenschapsmunt: de Makkie. Wat betaal je daarmee?
“Producten en diensten. Voor drie Makkies ga je bijvoorbeeld naar de bioscoop bij Studio/K. Je verdient Makkies door een klusje voor iemand te doen: oppassen, een oude dame helpen met de boodschappen. Het is een echte munt, net als de euro, maar dan met een lokale waarde.”
Is het een succes?
“Ja, het geeft bewoners een bijzonder gevoel dat ze een eigen munt hebben. Er zijn plekken waar de lokale munt nog beter werkt, bijvoorbeeld in Japan waar grote gemeenschappen een gezamenlijke munt hebben. Als een dertiger in Tokio zijn tachtigjarige buurvrouw helpt, ontvangt hij gemeenschapsgeld. Als hij oud is, kan hij dat spaargeld gebruiken om zelf geholpen te worden.”
Het lijkt amper op het geld dat we kennen.
“Het is geen geld als in: dit is van mij en daar blijft iedereen van af. Het is het tegenovergestelde van een egoïstische munt. Het zorgt ervoor dat je met elkaar in contact komt.”
Met een Amsterdamse munt wordt het wel proppen in de portemonnee.
“Nu gebruik ik voor negentig procent gewoon euro’s. Maar de burgemeester van Bristol laat zijn salaris uitbetalen in hun lokale munt. Zover is het hier nog niet. Daarvoor moeten er veel afspraken zijn met lokale diensten en bedrijven.”
Wie zou er op de Amsterdamse munt staan?
“Alle 180 nationaliteiten. Elk gender, alle leeftijden. Op de Makkie herken ik soms een silhouet van één van mijn buren.”
Categorieën:Community Building
Mellouki 
Geef een reactie